Hamba ALLAH swt yang Luarbiasa !

Penghargaan.

Salam!

Setinggi-tinggi kesyukuran kerana Allah swt izinkan aku menaip di atas blog yang tidak seberapa canggih ini dan memberiku peluang untuk menghirup gas oksigen dengan percuma akhirnya menyebabkan aku kini telah habis menjawab kesemua kertas-kertas soalan bagi Peperiksaan Akhir Semester!! Yahoooo..ops,Alhamdulillah!!! ^^




First of all, I want to apologise to those who sent me SMS, I am unable to reply it because I am running out of prepaid. (kalau murah hati,sila lah top up kan) :P

Now, Im home. Menghadap wajah-wajah kerinduan hamba. My Mama, My Baba and my Siblings. Tiap hari hamba menatap wajah-wajah kesayangan hamba itu. Pernah dengar seorang sahabat pesan;

"Kalau pandang wajah ibu,dapat pahala tau!"


Jeng jeng jeng. Lepas ni, pandanglah wajah ibu anda kalau mahukan pahala lebih.
Baru-baru ni, aku ada melawat hostel,lepas habis menjawab last paper for my examination. Aku rindu roomate aku, the Cookies Lady!
Borak borak borak borak..Bla bla blaaa blaa, aku pun minta diri.
 Dia salam tangan aku. Aku sebak. Memang sebak suasana waktu tu.
Aku rasa macam mahu berpisah selama-lamanya! (aku memang cepat tacing ok)

Lepas keluar bilik tu, perasaan aku mula sayu. Sampai di rumah, my Mama asked;

Mama : Jadi,macam mana lah exam?(mak aku cakap sabahan ok)
Me : Ok. Dapat jawab. 

Mungkin, waktu tu Mak aku pelik kenapa tiba-tiba aku bercakap dengan nada sayu, lepas tu cuma sepatah dua. Hehe.

Tapi, aku cuba cover line. 
Before lunch, as usual I helped my Mak with her cooking.
And that time, we talk a lot a lot and lot lot lot.
So, Mak aku xlah pelik kan!

Mungkin,ramai yang sangka aku pandai memasak bila aku jadi assistant Mak aku
bila memasak. But, honestly, aku langsung xpunya bakat untuk memasak. Tugas aku waktu jadi assistant cuma potong-memotong, hiris-menghiris, tumbuk-menumbuk dan sewaktu dengannya. But, bila sampai bab letak bahan perasa, aku gred F atau dalam bahasa omputeh, F A I L E D ! Haha

Biarpun F A I L E D, tapi aku tetap usaha. Belajar. Belajar. Belajar. Ilmu tu ada di mana-mana. Semua pun ilmu kan. Lagi satu, for all girls, my Mum said, 

"Jangan kahwin kalau xpandai masak!"
Kenapa? Fikir2kan lah dan selamat beramal. 
Hehe

But, aku belajar memasak bukan disebabkan mahu dapat green light untuk mendirikan rumah tangga, tapi sebab utama ialah..

SEBAGAI TANDA PENGHARGAAN DARI SEORANG ANAK KEPADA EMAKNYA KERANA MEMBESARKAN ANAKNYA SEHINGGA ANAKNYA MEMBESAR DENGAN BAIK, SEMPURNA DIDIKANNYA DAN MENCECAH UMUR 20 TAHUN.

SAMA JUGA BILA KITA BERSYUKUR KEPADA ALLAH SWT KERANA ALLAH SWT MEMBERI KITA MENGHIRUP GAS OKSIGEN TANPA MUNCUL BIL SECARA TIBA-TIBA SELEPAS SEBULAN KITA MENGHIRUP UDARA DI BUMI INI. APA KITA AKAN BUAT SEBAGAI TANDA KITA BERSYUKUR? KITA AKAN MENUNAIKAN SOLAT,MELAKSANAKAN APA YANG DISURUH ALLAH SWT.

SAMA JUGA BILA KITA MENGHARGAI SEORANG GURU, MAKA PADA HARI GURU KITA JUGA BERUSAHA MEMBERI HADIAH PENGHARGAAN KEPADA GURU KITA KERANA MENCURAHKAN BEGITU BANYAK ILMU BIARPUN HADIAH ITU CUMA ULAM RAJA CICAH SAMBAL BELACAN. APA YANG PENTING, ITU TANDA KITA MENGHARGAI.


KITA BERSYUKUR.





Manusia yang berasa dirinya dihargai akan menghargai kita.
Yang menghargai akan dihargai.

Oklah.  My Little Bother, no. My little brother is coming to make a mess. I need to stop here. See you in the next posting InshaALLAH!

Selamat berjumpa lagi.




2 comments:

  1. belajar memasak! :D

    ReplyDelete
  2. dalam proses la ni budak comel.kalau mau join, bertandanglah ke teratak hamba.kikiki

    ReplyDelete